نمیدونم چجوری شروع کنم...حرفای دلم زیاد بود ولی حالا که میخام بگم انگار همشون در رفتن و تنهام گذاشتن...موندم منو یک دل سنگین که واژه ها کمکش نمیکنن حرف بزنه...

به قول داداشیو:"درون پیله ام آسوده بودم       تو با حال پروانه ی من چه کردی؟"

قصه و درد اینه: چند روزی مجبور شدم از داداشیو فاصله بگیرم ولی قبلش شب تا صبح با هم حرف زدیم و یه تصمیم مشترک گرفتیم..

این چند روز رو به سختی گذروندم ولی لحظه ای از فکرم خارج نبود...

ولی داداشیو خیلی زرنگ تر از من بود دوبار بهونه جور کرد و اس داد ولی من نتونستم...

خلاصه بگم آخرش این شد که داداشیو فکر کرد آبجیو قیدشو زده...دیگه عوض شد و قهر کرد البته حق داشت منم بودم همین کارو میکردم

خلاصه ابجیو باهاش حرف زد نازشو خرید منتشو به جون کشید تا اینکه بلاخره دل داداشیو رو بدست آورد دیگه همه چی قشنگ شد....

روز بعد به آبجیو پی ام میداد که وسطش مث همیشه نوشت فدات بشم الهی ولی آبجیو برعکس همیشه که با شنیدن این حرف دلش میلرزید وسکوت میکرد این دفعه ناخوداگاه دستش رفت که بنویسه فدات بشم داداشی ولی یهو یادش اومد نباید جلوتر بره...نباید بگه و باید مثل همیشه جوری دیگه به داداشیو بفهمونه که میخواد فداش بشه....ولی داداشیو فکر کرد عشقش به آبجیو یک طرفه هست....

آبجیو که عمری پا رو دلش گذاشته بود بلاخره دهن وا کرد و گفت که چقد داداشیو رو دوست داره و خیلی چیزای دیگه....

برا آبجیو خیلی سخت بود این حرفا رو زدن ولی خب دله دیگه بلاخره ی روز میترکه و درونشو نشون میده درست مثل انجیر و انار که وقتی دلتنگ میشن میترکن....

ولی یهو وسط این حرفا داداشیو سوت پایان رو زد...............................................

آبجیو شب تاصبح دنبال داور میدویید و با التماس و گریه میخاس تا اندکی وقت اضافه بگیره ولی فایده نداشت که نداشت........

بلاخره فرداش داداشیو اس داد بعدم زنگ...نمیدونی چ ذوقی داشتم وقت جواب

 دادن...آخه ما همیشه آشتی بعد قهرامون خیلی قشنگ بود هردو گریه میکردیم و داداشیو فقط میگفت آبجیو بسه...آبجیو اشتباه شد...نمیدونم چرا ایجور گفتم و خیلی چیزای دیگه...

ولی این دفعه هر چی منتظر موندم خبری از این حرفا نبود

و آخرش این عقده به گلومو این درد و حسرت به دل و این سوال به ذهنم موند که آیا داداشیو موندنیه یا نه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

کاش میگفت آبجیو داداشت هیجا نمیره و تا آخر بیخ ریش خودته..............

کااااااااااااااااااااااااااااااش............